تأثیر آموزش خودمراقبتی مبتنی بر سبک یادگیری وارک بر hba۱c و fbs مبتلایان به دیابت نوع دو

زمینه و هدف: دیابت نوع دو با افزایش میزان قند خون ناشتا (fbs) و هموگلوبین گلیکوزیله (hba1c) عوارض جبران ناپذیری بر زندگی بیماران وارد می کند. آموزش خودمراقبتی و در نظر گرفتن تفاوت سبک های یادگیری در میان بیماران، امری ضروری محسوب می گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش خودمراقبتی مبتنی بر سبک یادگیری وارک بر hba1c و fbs مبتلایان به دیابت نوع دو انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه ی حاضر یک کارآزمایی بالینی می باشد. 72 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 تحت پوشش کلینیک پارسیان مشهد در سال 1394 به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 36 نفره ی مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله براساس نتایج پرسشنامه سبک یادگیری وارک در گروه های یادگیری شنیداری، دیداری، نوشتاری و مهارتی قرار گرفتند. آموزش خودمراقبتی طی دو جلسه 60 دقیقه ای و هر دو هفته یک بار برای گروه مداخله متناسب با سبک یادگیری بیماران و در گروه کنترل با استفاده از سبک آموزشی رایجِ سخنرانی ارائه گردید. جهت سنجش وضعیت خودمراقبتی، میزان hba1c و fbs در بیماران هر دو گروه، قبل و یک ماه و نیم پس از مداخله مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های کای دو، من ویتنی، تی مستقل و ویلکاکسون تحت نرم افزار 21 spss انجام شد. یافته ها: پس از اجرای مداخله میانگین hba1c از 0/8 ± 7/7 به 0/7 ± 7/5 (0/062 >p ) و میانگین fbs از 33/5 ± 176/1 به 32/8 ± 147/7 رسید (0/001 >p ). این تفاوت تنها در رابطه با میزان fbs بین دو گروه معنی دار بود (0/002 = p). نتیجه گیری: بکارگیری سبک یادگیری وارک در آموزش با کاهش میزان hba1c و fbs منجر به ارتقاء خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 گردید. پیشنهاد می گردد قبل از آغاز آموزش به بیماران سبک یادگیری آن ها با استفاده از مقیاس تعیین سبک یادگیری وارک مشخص گردد و آموزش ها بر مبنای سبک یادگیری بیماران ارائه شوند.